Kim jestem?

Kim jestem? Niby takie proste pytanie, bo każdy wie, jaką rolę społeczną pełni, ale czy tak dobrze znamy siebie i swoje możliwości? Dla wielu ludzi, problem w nieznajomości siebie, pojawia się, gdy mają wybrać profil liceum, czy kierunek studiów, a następnie pracę. W większości przypadków, ludzie robią zupełnie coś innego niż to, co planowali lata temu. Przez dorastanie, dowiadujemy się pewnych rzeczy, które potrafią zmienić plany na przyszłość. A co, gdyby każdy człowiek miał wszczepiony taki mały odbiornik, który analizowałby wszystko, co robimy? Znałby nas lepiej niż my sami i wskazywałby drogę, którą mamy iść? Czy to by było dobre rozwiązanie?

Osobiście uważam, że nie. Próby poznawania siebie stopniowo i samodzielnie, to ogromnie trudna sprawa, ale jednak każde małe odkrycie jest niezwykle satysfakcjonujące, a taki mechanizm zabijałby to. Byłby ogromnym ułatwieniem dla osób niezdecydowanych, ale sztuczne odkrywanie tego, co sprawi nam radość, już na wstępie, częściowo pozbawia nas jej. Nauka idzie do przodu, a wynalazcy pracują nad wszystkimi możliwymi ułatwieniami. Jestem ciekawa, czy jeszcze za naszego pokolenia, zostanie dopracowany taki mechanizm. Szczerze, mam nadzieję, że nie będzie to sprzęt tak powszechny jak telefon komórkowy.

Próbuj siebie poznawać analizując, co lubisz robić i jakie masz predyspozycje oraz zdanie na różne tematy. W ten sposób, w końcu dowiesz się kim jesteś i co jest Twoim powołaniem.